Kubuś początkowo był przytłoczony pobytem w schronisku. Wydawało by się, że długo zajmie nam odbudowanie jego zaufania. Jednak nic bardziej mylnego, z dnia na dzień stawał się co raz bardziej pewny siebie. Dziś wita wolontariuszy merdającym ogonem i radosnym poszczekiwaniem. Z przyjemnością wychodzi na spacery, chętnie eksploruje otoczenie, zwracając przy tym uwagę na człowieka. Zdecydowanie jest typem pieszczocha. Przy każdej możliwej okazji ląduje na kolanach opiekunów lub nadstawia brzuszek do głaskania. Dobrze dogaduje się z kolegami z boksu, jednak zdarzają mu się drobne spięcia, gdyż bywa zaborczy o uwagę wolontariuszy. Wydaje się, że będzie idealnym towarzyszem dla osoby średnio aktywnej.